De bruidegom was er. Zelfs eerder dan ik. Hij zag er prachtig uit voor een casual nette bijeenkomst. Maar dat vond hij (principieel) netjes genoeg, mensen moesten hem maar accepteren zoals hij was. Je begrijpt, ik moest hem toen nog vertellen wat hem te wachten stond, maar we hadden nog even tijd. Ik dronk een kop thee, en nog één en keek hem aan en kreeg het mijn strot niet uit. De tijd begon nu wel te dringen. ‘Weet je hoe jij het steeds over trouwen hebt…’, begon ik aarzelend, ‘moeten we niet eerst wat oefenen voordat we echt trouwen?’ ‘Oefenen?’
We lopen samen naar het park. Daar worden we hartelijk verwelkomd door het team, ik mag meteen naar de kleedruimte, terwijl hij een ring gaat uitzoeken. Ik kies een prachtige strapless jurk, echt witte bh voor niks geshopt, maar het geeft niet, ik zie er schitterend uit. Gesluierd en met een bruidsboeketje loop ik naar de plek waar de ceremonie gehouden wordt. Ik sta boven aan een trap, onderaan ligt een rode loper die leidt naar een boog met rozen. Onder de boog staat mijn bruidegom met zijn rug naar me toe. Als de muziek start draait hij zich om en loop ik naar hem toe. Wetend dat dit nep is, voelt dit best echt. Dan staan we naast elkaar, we houden elkaar stevig vast. De geloften die we elkaar doen worden ons ingefluisterd. We geven elkaar ons jawoord, doen elkaar de ringen om, er klinkt luid applaus en dan zijn we getrouwd totdat er een nieuwe zon opkomt en mogen we elkaar kussen. De fotograaf komt naar ons toe en laat ons de foto van de kus zien, je ziet alleen maar mijn sluier, dus de kus moet over. We kussen elkaar nog een keer zo lief en zo intens, ik kan zien dat hij ook geniet van dit spektakel en dan is het goed. We worden meegenomen voor de fotoshoot, op de brug, bij de muziekkoepel en bij een prachtige oude boom. Bezoekers van het park zien helemaal niet dat het niet echt is en we worden van alle kanten gefeliciteerd. Er komen zelfs mensen kijken naar onze fotosessie en ze maken ook foto’s van ons met hun mobieltjes. We staan vast op iemands facebook of instagram. Als we weer terugkomen bij het Blauwe Theehuis krijgen we onze foto van de kus. We zien er echt heel erg mooi uit. Ik kleed me snel weer om, want de bruid na mij wil ook mijn jurk aan. Ze heeft lang moeten wachten.
Hand in hand lopen we door het park. De smile gaat niet meer van mijn gezicht. Bruidegom vertelt me dat hij het eerst een beetje raar vond om te doen, maar gewoon maar meedeed met mijn enthousiasme, maar dat hij het eigenlijk heel erg leuk vond. Leuk en mooi en hij wil de foto houden! Nou, lekker is dat… Ach, dinsdag krijg ik de foto’s van de fotoshoot.
We eten samen sushi en gaan dan weer uit elkaar, hij naar zijn werk en ik naar de oppas. Vanavond komt hij terug voor onze huwelijksnacht en gaan we een weekendje weg plannen. Wat een verrassend leuke dag was dit. Trouwen voor een dag? Ik kan het iedereen aanraden! Be prepared though, je kijkt elkaar wel heel erg diep in de ogen terwijl je elkaar belooft dat hij/zij de beste, mooiste eerste en laatste en enige is etc. Je moet wel weten met wie je het doet, maar wel echt een aanrader.
2 september is er weer een nieuwe sessie aan het strand. www.wed-and-walk.nl
meerdanooit 