No more stress

Besluit genomen en weg is de stress. Weg is ook de misselijkheid. Ik voel me weer prima. Dit herken ik weer van m’n vorige zwangerschap. Gelukkig maar! Dat het ook zo kan voelen. Ik moet namelijk nog twee weken.

Stress?

Overmatig drankgebruik, medicijn- of drugsgebruik, roken… Dat kan het echt allemaal niet zijn. Dan blijft er nog maar één oorzaak over voor mijn maagslijmvliesontsteking… stress. Het begon donderdag met vreselijke hoofdpijn, ik nam een aspirientje en ’s avonds begon de maagpijn, vrijdagavond de hele avond boerend doorgebracht, erg charming, maar vriendjelief was zo moe dat hij op de bank in slaap viel en me niet gehoord heeft, fijn. De hele nacht niet kunnen slapen. En gisteren en vandaag nog steeds last. Het gaat vanzelf over als de oorzaak weggehaald wordt lees ik op een site. Maar hoe haal ik die stress weg?
Je ervan bewust zijn is één ding en nu nog zorgen dat ik ontspannen door het leven ga. En op m’n voeding letten. Even geen alcohol, koffie, cola, pepermunt en gekruid eten meer. Ik laat de paaseitjes ook maar even staan. En dan die stress… ben een cursus gaan volgen naast mijn werk, ben gevraagd als een projectleider om nieuw social mediabeleid te maken voor ons bedrijf, superleuk maar wel extra druk. En dan natuurlijk de stress van het hebben van een liefde met een ongewisse toekomst. Hoe lang zal ik hem nog bij me hebben?

En dan gaat de telefoon. Vriendjelief die me vertelt dat hij niet kan komen omdat hij ziek is, knallende koppijn en last van zijn maag. Ik voel me helemaal opgelucht, hij ook. Of is het bij hem ook stress?

Werkstress

Het is druk, mensen lopen over van het werk en één voor één zie ik ze omvallen. In alle lagen van ons bedrijf. Dat kan toch niet goed zijn. Op mijn eigen afdeling zijn het drie mensen, in combinatie met nog eens twee mensen op vakantie zorgt dat nu voor zoveel werk dat er nog iemand aan onderdoor dreigt te gaan. En er is niemand die op de rem gaat staan en roept, ho stop. Nu even niet. En zo wordt collega nummer vier vrolijk over de kling gejaagd. En dat terwijl de nieuw ingehuurde collega de hele dag op pad is en als hij wel achter zijn bureau zit krantenknipsels uitknipt. Leuk, nuttig, maar niet nu we overlopen van het werk en ook niet voor het geld dat hij verdient.We laten dit natuurlijk niet zomaar over onze kant gaan. Er zijn al verschillende gesprekken geweest en steeds is men bezig met een oplossing, maar die komt niet echt lekker snel.En deze collega houdt het echt niet veel langer…

Het word tijd dat ik eens actief op zoek ga naar een andere baan!