Jaaaaaaah, ik mag!

Gisteren zou ik het horen van mijn baas. Ik hoorde natuurlijk niks. Gemaild, gebeld en gesmst… en om 17.30 uur ging eindelijk mijn telefoon. Ik stond in de supermarkt. Ik mag van hem op vakantie. Op de voorwaarde dat ik geen enkel werk over te dragen heb, wat heel raar is als je 2,5 week weggaat. Alsof je werk niets voorstelt en alles planbaar is. Maar wat ik voor kan werken zal ik voorwerken en dan mag ik naar de bruiloft van m’n broertje in Suriname. Zag al wel dat de prijzen waren aangepast, moet dus snel boeken. Hun huwelijk hangt nog om een handtekening en daar wacht ik toch maar even op… De toestemming heb ik vast. Hoor je dat goede nieuws, sta je in een supermarkt. Ik heb m’n zoon een dikke knuffel gegeven en we zijn dansen en zingend over straat weer naar huis gegaan.

En dan m’n date. Het was (internet)liefde op het eerste gezicht. Of eigenlijk was het lust op het eerste gezicht, maar het mailen met hem is erg leuk. Morgen gaan we het nieuwe jaar inluiden met een kopje thee. Waar ik dan vast aan toe ben, want vanavond ga ik een nachtje doorhalen op een leuk feest. Hij weet al dat ik dan brak ben, maar er is ook nog oppas dan, vandaar.

Lekker weekendje voor de boeg. Tot volgend jaar!

Rollercoaster van emoties

Ik ben de afgelopen week door een rollercoaster van emoties heengegaan. Elke dag mailen en smsen met de jongen met wie ik op derde kerstdag afgesproken heb. Als ik ’s ochtends wakker wordt ligt er steeds een prachtige mail in mijn inbox. De klik is overweldigend, maar ik ben er een beetje bang voor dat de klik via de mail leuker is dan die in real life, maar dat geeft niet want we gaan Portugese wijn drinken en dansen en het wordt sowieso leuk. Als ik mijn zoon die dag naar z’n opa en oma heb gebracht, sms ik hem dat ik er klaar voor ben. Ik krijg een mail van hem terug. Of ik zijn eerdere mail niet gezien heb? Hij heeft de afgelopen dagen iemand anders ontmoet en dat klikte en daar wil hij voor gaan, de afspraak gaat niet door? Huh, ik had je gisteren nog aan de telefoon en toen hebben we een tijd en een plaats afgesproken en toen was er nog helemaal geen sprake van een ander…
Baalde er nog het meest van dat ik m’n zoon al had weggebracht, voor niks. Had blijkbaar meer zin in het daten dan in die jongen zelf, maar toch! Wat een…

En ik heb besloten om toch naar Suriname te gaan. Met m’n eindejaarsuitkering. Dan kan ik vanaf nu ongeveer niks meer kopen en/of betalen, maar dan kan ik wel bij de bruiloft van m’n broertje zijn. Dat besluit voelde als een enorme opluchting. Geld op m’n spaarrekening gezet. Nu nog vrij krijgen. Niet zo makkelijk, want een ander teamlid van mij is dan ook op vakantie. Ik hoor morgen of ik vrij krijg of niet. M’n collega’s vinden allemaal dat het moet kunnen, maar m’n baas heeft nog een appeltje met me te schillen.
Maar hoe langer we wachten met boeken, hoe voller die vliegtuigen al zitten en de goedkope tickets uitverkocht zijn. En dat is de enige klasse die ik me kan veroorloven. Ik duim me een ongeluk. Heb me al heel even in Suriname gewaand, maar vrees dat het er toch niet voor me in zit.

En nu ben ik aan het chatten met m’n volgende date. Een onwijs knappe jongen van 28. Meer zwarte boekjes materiaal waarschijnlijk. Maar soms is dat ook niet verkeerd. Zondag gaan we koffie drinken. Goed begin van het nieuwe jaar. Het jaar dat volgens mijn horoscoop voelt als thuiskomen. De komende 13 jaar (ja echt, 13) worden voorspoedige jaren. Je zal er maar aan wennen. Nu eerst maar hopen dat morgen een goede dag wordt. Ik wil naar Suriname!!!

Jaloers

Ik ben dolgelukkig en blij en tegelijkertijd voel ik me zo leeg van binnen. M’n zusje is zwanger. Goed nieuws hè? Ze vertelde het ons met Sinterklaas, maar vanaf vandaag mag iedereen het weten. Super superblij dat er een nieuw kindje in onze familie komt. Zo blij.

En tegelijkertijd zo jaloers. Het is niet van mij.
En hoewel ik daar niet al te vaak bij stilsta voel ik dat de kans steeds kleiner wordt dat ik nog een kindje krijg, dat mijn zoon nog een broertje of zusje krijgt. Dat ik niet in het gelukkige bezit ben van een gezin zoals dat er idealiter uitziet. Dat iedere keer als mijn zoon me vraagt waarom ik geen baby in m’n buik heb en dat hij dat niet eerlijk vindt, want hij wil ook zo graag een baby, een echte. En dat doet pijn. Meer dan ik toegeven wil.

Zo gelukkig dat er nieuw leven in de familie komt, dat is toch het mooiste wat er is en wat gun ik het mijn zus. Maar wat had ik graag in haar schoenen gestaan…

Gefeliciteerd zusje met dit mooie geschenk.

Gekke mannen

Volgens mij is het vandaag de dag van de rare berichtjes.

Vond eerst een mailtje in mijn inbox van mijn buurman Theo. Had als onderwerp: denk dat ik stiekem verliefd op je ben en…
Hartelijke groetjens en vast fijne feestdagen.
Ik ben wel wat ouder, maar ja.

Poeh hee. Dat wist ik natuurlijk allang al. Maar hoe ga je hier nou weer mee om zonder iedere keer met bogen om iemand heen te hoeven lopen.
Buurman Theo ziet er uit als een New Kid, maar dan één van dik in de 50. Grijs haar, kort van voor, mat in de nek. Zit het liefst de hele dag te pielen aan z’n auto (cabrio) en heeft nog steeds de Nederlandse Kampioenvlag van 1988 voor z’n raam hangen. Niet echt relatiemateriaal dus. Heb hem vriendelijk doch beleefd afgewezen.

Vervolgens belde mijn zoontje met z’n vader. ‘Papa, wil jou nog even’, zegt m’n zoon en geeft de telefoon aan mij. ‘2012’, zegt hij. ‘2012 wordt ons jaar.’
‘Pardon?’
‘Ja, ik heb gezien wat ik allemaal mis en ik heb besloten dat ik in 2012 bij jullie terug kom. 2012 wordt ons jaar. Vind je het goed als ik alvast wat spullen kom brengen?’
Whahaha, als het niet zo treurig was geweest had ik er keihard om kunnen lachen. De plaat voor z’n kop moet wel minstens drie meter dik en van roestvrij staal zijn. My goodness, bij ons terugkomen. Ik moet er toch zeker niet aan denken. Ik geloof dat ik nog liever mijn hele leven alleen blijf dan nog één dag met deze man te moeten samenwonen.
Als ik weer even op adem ben gekomen en hem ik geloof precies deze woorden vertel, wordt het stil aan de andere kant van de lijn. Die zag hij wonderwel niet aankomen. We moeten binnenkort maar afspreken dan zal hij het me wel echt uitleggen wat hij bedoelt en dan komt het allemaal wel goed. Ik heb hem opgehangen.
‘Wat wou papa?’, vraagt mijn zoon. ‘Bij ons wonen’, antwoord ik hem. ‘Gekke papa’, hoor ik hem zeggen en hij speelt rustig verder.

Hoop dat het hierbij blijft vandaag. Op naar de schaatsbaan!

 

Opposites attract

Hij houdt van PSV, ik van Ajax. Hij houdt van Adidas, ik van Puma. Hij drinkt graag koffie, ik liever thee. Edoch JA, er komt een tweede date.

Kaaas

Ik heb voedselallergie. Niet voor heel veel dingen, wel voor heel praktische dingen zoals melk en tarwe. Dat sluit alweer een hoop producten uit en maakt dat ik creatief ben met koken en bakken. Voor bijna alles is een alternatief te vinden en zo eet ik ook gewoon pasta en pizza, bak ik koekjes en brood, drink ik melk en yoghurt en er zijn heerlijke toetjes op de markt.

Het enige product dat ik echt mis en waar ik geen vervanger voor heb gevonden is kaas.
Kaas? Kan je toch makkelijk missen? Ja, dat kan, maar soms heb ik echt een ongelooflijke trek in pizza quattro formaggio, een warm broodje uit de oven en daar een plakje jonge kaas op doen. Penne met kip in gorgonzolsaus, een tosti, een lekkere quiche, een toastje met brie, camembert of een overheerlijk geitenkaasje. Hmmm…

Kaas… Kom op uitvinders, kom eens met een alternatief!!!

I’m so excited

Hij belt me op. Ik zie zijn naam op het schermpje van m’n telefoon. Tot nu toe hebben we alleen met elkaar gesmst. Hoe zou zijn stem klinken? Zal ik opnemen? Ja, natuurlijk neem ik op!
Hij klinkt aardig en mannelijk tegelijk. Beetje Amsterdams. Hij praat met humor.
We praten tien minuten of zo. Ik begin verlegen, maar open al snel, hij stelt me op m’n gemak. Als we ophangen denk ik het meteen. Wat is hij leuk!
Een kwartiertje later zie ik in mijn mail dat hij er net zo over denkt. Leuk, vrijdag zien we elkaar!

Keuzes, keuzes

Ik ben z’n soulmate. Hij wil m’n kind leren kennen en hij wil dat ik z’n moeder ontmoet. Die weet overigens al alles van me. P.S. Je vind toch niet dat ik te snel ga?

Te snel ga, te snel ga?

Waar ik zit te overwegen of wij een tweede date nemen, zit jij namen te bedenken voor mijn tweede kind, ja natuurlijk vind ik dat je te snel gaat! What’s the hurry… Je bent al zo lang alleen die paar extra weken, maakt dan toch ook niet uit of moet alles voor Kerst nog even geregeld worden?

 Pfoeh hee!

Veel erger is nog dat ik mail met een hele leuke jongen. Een jongen wiens horoscoop (Chinees en Westers) een precieze match is met die van mij. En met wie het debiel goed klikt. En met wie ik binnenkort een keer een avondje ga dansen… Dusss…

 Dit is het kruispunt waar ik al eens eerder stond. Ga ik voor zekerheid. Een vaste relatie met iemand met wie ik heel gelukkig kan worden, iemand die totaal voor mij gaat, maar waar de passie ontbreekt? Of ga ik de gok wagen voor die andere jongen waarvan ik helemaal niet weet hoe het afloopt, met wie ik minder overeenkomsten heb, maar de kans groter is op passie en geluk, volgens de sterren?

En wat zegt het over mij als ik voor zekerheid ga? Dat ik in het verleden de verkeerde beslissing heb genomen? En dat ik nu geleerd heb en liever niet meer alleen ben?

 Nee. Ik volg weer mijn hart. Ik ga voor de tweede jongen. Ben benieuwd wanneer we afspreken, maar dat we afspreken staat vast!

Treurig

Ik stapte uit de warme, drukke kroeg en belandde in de koude, natte regen. Ik negeerde alle stoplichten en rende over het kruispunt heen naar de bushalte. De bushalte had een klein afdakje. Naast me stond een man te wachten op de bus, we hielden een natuurlijke afstand naar elkaar toe, maar het kleine afdakje bracht ons steeds een stukje dichter bij elkaar. ‘Het blijft de hele week zo regenen’, vertrouwde de man me in gebroken Nederlands toe. ‘Het gaat misschien zelfs wel sneeuwen.’ ‘Treurig weer’, zeg ik terug. ‘Treurig?’, en hij kijkt me  verbaasd aan. ‘Wat betekent dat?’ Ik leg hem uit dat treurig een ander woord voor triest en verdrietig is. Hij is het met me eens. Treurig weer.

Dan grijpt hij in z’n binnenzak en pakt z’n portemonnee. Hij laat me een bonnetje zien van de Blokker en vraagt me wat ‘beschadigd’ betekent. Hij heeft gisteren een strijkijzer gekocht voor z’n vrouw. Mooi woord ook: strijkijzer. En hij kreeg korting, want beschadigd. Maar wat betekent dat nou? Ik leg hem uit dat het gekochte strijkijzer het waarschijnlijk prima doet maar dat er ergens een hoekje of een haakje niet goed zit. Hij schrikt zich rot. ‘Stuk, kapot?’, vraagt hij me. ‘Nee’, antwoord ik, ‘dan zouden ze het niet meer verkopen. Er is iets piepkleins mis en daarom krijg je die korting.’ De man kijkt me aan. ‘Ik ga dat ding morgen terugbrengen naar de Blokker. Ik wil geen beschadigd apparaat, ik wil een strijkijzer dat het doet. Ik dacht dat de korting bedoeld was voor Sinterklaas. Morgen breng ik het terug. Hoe moet ik dat nou aan m’n vrouw vertellen. Treurig nieuws toch?’ ‘Ja’, beaam ik. ‘Treurig nieuws.’

Ready for love

Date 1 achter de rug. Was ontzettend leuk en erg gezellig. Geen ongemakkelijke stiltes, onwijs veel gelachen en zelfs allebei de slappe lach gehad. Superleuke jongen. Ook super aantrekkelijk? Nee, dat niet. Ietwat aan de kleine kant, maar verder best oké.

Kreeg dezelfde avond nog voor ik thuis was een berichtje van hem:

Wow, ben echt in de wolken. Pffff… ben helemaal van slag! Vond het echt super! Kan niet wachten tot ik je weer zie…. Zucht… Kussssssss

Ja, toen schrok ik wel even. Kom ik weer op dat onderzoek uit, waarbij een man na één date weet waar hij aan toe is en of hij verder met iemand wil en dat een vrouw daar 6 dates voor nodig heeft. We hadden al afgesproken dat hij de volgende keer bij mij in de buurt komt.

Ondertussen geniet ik volop van mijn proefabonnement bij Lexa. Leuke site, leuke mannen en makkelijk contact. Als daar deze maand niks uitkomt zou ik wel lid blijven, denk ik. Met drie mannen aan het mailen nu.

 

Eén stuurde me deze foto om mee wakker te worden.

Alledrie wonen ze in Amsterdam, groot voordeel voor mij. Terwijl de een heel spannend begon en steeds saaier en depressiever eindigt, worden de andere twee steeds leuker. Leukste openingsvraag? Wat is je lievelingssnoep? Vind ik een leuke vraag. Weet de man in kwestie meteen wat hij mee kan nemen als we voor het eerst koffie gaan drinken.

Bij één van de mannen was ik op zijn profiel aan het kijken, terwijl ik een berichtje vam hem kreeg. Good luck with your search for you and your child. Toen zag ik inderdaad op zijn profiel dat vrouwen met kinderen niet hoefden te reageren en ik had nog niet eens gereageerd. Ik mailde hem terug en hij mij weer en ik denk dat hij de eerste is met wie ik straks af ga spreken.

Ik ga me wel vermaken de komende tijd. Ready for some love.