Welkom

Super goed nieuws op deze dag. Het mooiste nieuws dat we deze dagen maar konden krijgen. Mijn zusje is zwanger!!!! Mijn lieve zusje die vorig jaar haar dochtertje verloor; een paar weken voor ze was uitgerekend, hield het meisje op met ademen in haar buik. Het grootste verdriet dat onze familie heeft meegemaakt en waar we nog steeds niet bovenop zijn en misschien wel niet meer helemaal bovenop komen. En dat hoeft ook niet. Maar mijn lieve dappere zus durft het weer aan. Zich bewust van alles wat fout kan gaan heeft ze het ons toch durven vertellen. En net zo bewust als zij, zijn wij allemaal tot tranen geroerd, superblij. En nu maar duimen en bidden. Kom maar nieuwe baby, je bent zooooo welkom!

Nog 5 nachtjes slapen

 

De dagen gaan snel. Ik streep ze af op mijn kalender. Elke streep ben ik een stapje dichter bij hem. Steeds weer moet ik doorgeven wanneer ik op vakantie ga. ‘Oh ja en waar naartoe dan’, is dan de vraag. En het maakt niet uit wie die vraag stelt, maar er komt een stralend antwoord uit. Alsof ik een enkeltje naar de hemel krijg aangereikt. ‘Ik ga naar Marokko.’

Mensen denken al dat ik in geen 100 jaar op vakantie ben geweest, maar niets is minder waar. 9 maanden geleden zat ik nog twee weken in Suriname en het jaar daarvoor hebben we heerlijk gerelaxed op Mallorca. Maar waarom dan zo intens blij?
Omdat ik hem weer ga zien. Mijn liefde, mijn man. Vertrok naar Marokko om voor z’n zieke vader te zorgen. En komt niet zomaar terug. Zo is het lot van een illegaal. En zijn vriendin.

Maar nu nog maar een paar dagen en dan zoek ik hem op. Zie ik voor het eerst zijn familie, zijn geboorteland, zijn stad. Ben ik voor het eerst de buitenlander in onze relatie. Maar bovenal ben ik weer met hem. Hoe zal hij eruit zien, hoe zal het gaan tussen ons? Afgelopen week was ik op Schiphol en zag ik al die verliefde stelletjes die elkaar tijden niet gezien hadden en elkaar daar weer omhelsden en kusten, ingetogen en vol passie. Hoe zal dat bij ons zijn? Welk gevoel gaat er door mij heen als ik hem weer zie? Omhels ik hem? Kussen wij elkaar? Kan dat wel in Marokko in het openbaar?

Ik zie hem weleens via de webcam en het gevoel dat dan door me heen gaat is puur geluk. Al mijn boosheid en irritatie over het niet bellen en de telefoon opnemen, nog geen appartement geregeld hebben en dat soort dingen verdwijnen meteen naar de achtergrond als ik eerst zijn stem hoor, want hoe we dat ook doen, hij heeft altijd eerst beeld en dan pas ik dan zie ik hem. En als ik dan hem zie, stroomt er een gevoel van puur geluk door me heen en het enige wat ik kan doen is lachen naar hem. Zo blij dat ik hem hoor, dat ik hem zie, dat het blijkbaar goed gaat met hem, gewoon, dat we dan weer soort van bij elkaar zijn. Dat ik dan kan gaan slapen met het gevoel dat hij naast me ligt.

Dat gevoel hoop ik die twee weken permanent te hebben. Eindeloze blijdschap en liefde en geluk. Dat is natuurlijk een onrealistische gedachte, we hebben echt genoeg om ruzie over te maken, maar ik ga er gewoon voor.
En los van dat we elkaar zien, want dat mag van mij op elke plek van de wereld als we maar bij elkaar zijn, gaan we ook nog hele leuke dingen doen. Naar het strand, naar de bergen, naar het  kosmopolitische Rabat en naar het supertoeristische Marrakech, op familiebezoek en door Casanblanca achterop de scooter. De tijd vliegt vast voorbij en dan kan ik weer aftellen tot mijn volgende vakantie.

Maar dat is allemaal toekomst. Straks kom ik thuis en als ik morgen wakker word, streep ik deze dag weer door. Nog 5 nachtjes slapen. Nog 4. Nog…

Klein geluk

En terwijl ik van m’n ene gelukmoment naar m’n volgende zweef besteed ik m’n avonden aan het online in elkaar zetten van mijn trouwboek en kijk ik naar The Killing. Heb ik Ali en Nino gelezen, het literaire meesterwerk (volgens de kaft) over een mohammedaan en een christin die een relatie krijgen in een verscheurd Azerbeidzjan ten tijden van de eerste wereldoorlog. Mooi verhaal, duidelijke cultuurverschillen, met als leukste anekdote dat de vader zijn zoon toespreekt over zijn toekomstig huwelijk: vrouwen zijn als akkers. Een akker hoeft niet van z’n boer te houden, maar een boer houdt wel veel van z’n akker. Neem geen andere vrouwen ook al mag dat wel, dat geeft alleen maar problemen en ga niet vreemd. Een vrouw heeft recht op elke druppel van jouw zaad. Vond ik een mooie!

Ondertussen is het ramadan en is vriendlief vroom aan het vasten elke dag. Ik ben begonnen elke dag een paar soera’s te lezen uit de koran. Kijken of ik er iets meer van kan begrijpen. Wat een hel en verdoemenis heb ik over mezelf afgeroepen. Waar ik altijd had gehoord over de vertellingen en het prachtige proza lees ik alleen maar over alle verschrikkelijke dingen die zowel Allah als de gelovigen mij aan mogen doen omdat ik een ongelovige ben. Hellevuren, stenigingen, met zwaard bewerken van het gelaat en meer van dat soort dingen. Bijna nog een wonder dat vriendlief met me om wil gaan en ik nog geen verwondingen heb opgelopen. Ik snap dat Mohamed nogal wat volgers moest krijgen en blijkbaar gebeurde dat door enorme angst te zaaien, maar echt prettig is het niet. Misschien dat de inhoud later komt. Staan er in de bijbel ook allemaal dit soort teksten? Dat weet ik niet meer. Zo lang geleden dat ik die gelezen heb.

Verder blijf ik maar broeden op hoe ik mee kan gaan naar Marokko terwijl ik geen vrije dagen meer heb. Belt de vader van mijn zoon me op om te zeggen dat hij na de ramadan naar Marokko gaat. Zal je zien dat we straks doodleuk met z’n allen in hetzelfde vliegtuig zitten… Over geluk gesproken!

Lieke is een ster

Als je niet beter wist, dacht je dat wij gisteren een feestje hadden. De oranje vlaggetjes wapperden nog in de straat. We hadden allemaal onze mooie kleding aan. Het huis stond vol met bloemen en op de tafel lagen allemaal lekkere gekleurde gebakjes. Alleen onze gezichten verraadden ons.

Het was een mooie, maar zware dag. Zoveel verdriet, maar er werd ook gelachen en alles zag er iedere keer zo mooi uit. Er was steeds tijd voor een knuffel, een kopje koffie, een praatje of een lach. Mooier dan dit hadden we het niet kunnen doen.

En dan sta je daar, voor die (gelukkig) kleine groep mensen. Met je speech in je hand, brok in je keel. Gewoon maar voorlezen dan. Behalve tranen kwam er dan ook die lach, gelukkig maar. Er werd best nog wel gelachen die dag.

Wat een geluk dat mijn nichtje en mijn zoon ongeveer dezelfde leeftijd hebben. Ze konden de hele dag samen spelen, elkaars hand vasthouden, samen bloemblaadjes op het wiegje leggen. Zo verliet Lieke het huis, gelegen in een wiegje bedekt door blaadjes van witte en roze hortensia’s en gedragen door haar ouders door een erehaag van familie en vrienden, zo mooi, zo indrukwekkend en zo verrot. In het wiegje waarin ook mijn zoon en haar dochter hebben gelegen ging ze naar het crematorium. Daar namen we afscheid en in het park ernaast hebben we allemaal een prachtige ballon opgelaten. Lieke hoeft zich niet te vervelen daarboven. En oude opa en de oude buurvrouw en opa Mochtar en Billy hebben ook allemaal een ballon opgevangen. ‘Welke ben ik nu vergeten?’, vraagt mijn zoon, hij heeft een lijstje met doden. ‘Whitney Houston, schatje, de zangeres.’’Oh ja, die mag er ook één.’

Had ik al verteld dat we naar Suriname gaan?

Tickets zijn geboekt. Mijn zoon en ik gaan zien hoe mijn broer zijn ja-woord geeft aan zijn geliefde in Paramaribo. We zijn allebei in een uitzinnig vrolijke bui en schreeuwen de hele buurt bij elkaar: we gaan naar Suriname!!! We gaan naar Suriname!
Iedereen al gebeld en geapped om te zeggen dat het eindelijk zover is, dat we geboekt hebben en dat we gaan. Echt heel blij dus.
En nu net hoor ik een heel zacht en slaperig stemmetje uit zijn slaapkamer: ‘Mama, we gaan naar Suriname, hè?’ ‘Ja schat, we gaan naar Suriname.’ Ik loop even zijn kamer binnen, maar hij slaapt gewoon, met een glimlach op zijn gezicht. Ik denk dat ik er vannacht ook zo uitzie.

Cole is terug

Ik zag zijn auto staan. Dat voelde zo vertrouwd. Pas toen ik allang en breed weer boven was, bedacht ik me dat dat helemaal niet kon. Ik stuurde hem een bericht om te vragen wat hij hier deed en of het voor even of altijd was. Voor altijd dus. Zijn huurders hadden de woning redelijk uitgewoond en hij was al het hele weekend aan het klussen, maar kon nu wel even langs komen. Daar had ik even geen zin in. Wil me er iets langer op verheugen. Maar Cole is terug (zie oa deze blog) en dat precies vlak voor het EK. Het wordt weer een leuke tijd.

Luxe verwendag

Hij belde me en vroeg me wanneer hij me weer kon zien. We hadden elkaar al een tijdje niet gezien, ik vond het wel leuk om af te spreken, maar had eigenlijk zin om naar het strand te gaan. Lekker tegen het einde van de middag als iedereen in de file naar huis staat naar het strand gaan. Genieten van een praktisch leeg strand, terwijl het toch nog warm en zonnig is  en ik niet ga verbranden van de zon en het verraderlijke windje.
Vond hij een goed idee en dus pikte ik hem diezelfde middag nog op. We reden naar Zandvoort, zonder file. Genoten daar van de zon, het water, de zandkastelen die er al waren. We hebben gevoetbald, gingen op kwallenjacht en geloof me dat was niet moeilijk. Hij nam ons mee uit eten naar een hele dure tent. En terwijl we onze oesters en Chardonnay naar binnen slurpten ging de zon langzaam onder. Het was laat toen we weggingen, veels te laat. Het was donker en koud geworden. Ik droeg mijn slapende zoon naar de auto, hij droeg de rugzak, emmer en schep en voetbal. We reden terug naar huis, dronken daar nog een witbiertje, proostten op deze prachtige dag. De volgende ochtend lieten mijn zoon en hij me uitslapen. Toen ik lekker laat wakker werd, waren zij al gedouched en aangekleed. Hij moet allang al naar z’n werk, maar hij heeft afgebeld. Hij heeft nog zoveel uren staan. En terwijl ik ga douchen, gaan zij boodschappen doen. Even een lekker ontbijt halen voor ons. Ontbijt noemen we dat, maar het is meer een brunch. En zelfs dan mag ik nog niks doen. Ik hoef alleen maar te zitten en toe te kijken hoe deze twee mannen sinaasappels persen, eitjes bakken, aardbeitjes schoonmaken, thee zetten en broodjes smeren en ik geniet.
In tijden heb ik niet meer zo lux gegeten, een zonsondergang met een mooie man bekeken en ben ik zo verwend. Ze laten me zelfs nog een middagdutje doen. Ik stamel bedankjes, maar het is niet nodig, ik heb het verdiend. Zo lief en zo lekker en zo onverwacht. I love it!

Genieten in het kwadraat

De afgelopen dagen bestonden uit zwembad, strand, terrasjes pakken, een eerste date, mooie jurkjes, uit eten gaan, bbq, cabaret, shoppen, zonsondergang, oesters, Chardonnay, ontbijt op bed met verse jus en aardbeien. Ik heb zo genoten van al die mensen en liefde om me heen, ik voelde me echt op en top vrouw en nu zijn die dagen weer om. Morgen gewoon weer aan het werk net als de rest van Nederland. Dit was wel echt genieten in het kwadraat. Hier kan ik tot ver na de zomervakantie op teren. Wow!

De perfecte dag

We worden wakker en ontbijten samen. We mutsen nog een beetje door het huis en pakken ondertussen rustig onze spullen in. Dan lopen we naar de bushalte, de bus komt er meteen aan. Er staat nog tegoed op mijn chipkaart en zo rijden we in volle vaart naar het zwembad. Daar is het lekker rustig want het is een gewone doordeweekse dag!

De badmeester is een goede vriend van me, hij vindt het geen probleem om even de zwembandjes op te blazen en dan is het de hele dag dolle pret. Van de glijbaan en nog een keer, mama natspetteren en rennen en springen en duiken. Samen een patatje eten en dan gewoon weer zwemmen. Van het grote bad naar het kleine bad en weer terug. En zo vliegt de dag voorbij. Als we thuis zijn maak ik van de kliekjes een lekkere maaltijdsalade en als het eigenlijk allang al bedtijd is, gaan we samen nog even naar buiten om een ijsje te halen. Samen zitten we dan nog even op het balkon en overkijken onze buurt terwijl we het ijsje opeten. Wat een heerlijke dag.

Vandaag wordt het net zo’n mooie dag, maar dan een beetje anders. Hij is namelijk naar de crèche en ik heb de hele dag voor mezelf. Alle rotklusjes al gedaan en nu dus volop genieten!

Mijn goede week!

Sportief begin van de week. Gisteren mijn eerste zumbales gevolgd. Op dvd. Beetje jammer dat de basis dvd en de twenty minutes workout miste. Kwam nu meteen bij het gevorderde programma uit. Goeie warming up, 30 minuten dansen en goeie cooldown oefeningen. Vandaag op de fiets naar m’n werk gegaan. Eén uur heen en één uur terug. Morgen weer aan de zumba. Woensdag verwen ik mezelf dan intellectueel met m’n opleiding en donderdag mag ik weer met zumba aan de slag. Donderdag en vrijdag ben ik vrij. Het belooft heerlijk weer te worden. En daar ga ik van genieten!Vandaag ben ik naar de kapper geweest. Heerlijk. Dit wordt een verwenweekje.
Benieuwd of ik morgen spierpijn heb 🙂