Wat had ik nu graag in een kroeg gestaan, me helemaal klem gezopen, me ergerend aan het Nederlands voetbal. In plaats daarvan zit ik thuis op de bank, met een oranje shirt aan dat wel. Maar bij de deur staat een grote tas klaar voor morgen, met daarin de koffie en koffiemelk voor de gasten, servetten voor de petit fourtjes en tissues voor al onze tranen. Met daarin ook de kaartjes die ik gemaakt heb in de vorm van hartjes waar mensen hun wens voor de baby in kunnen schrijven en natuurlijk de bloemen voor in het wiegje.
Morgen is de crematie van de dochter van m’n zusje en echt, hoewel alles gereed is, ik ben er niet klaar voor.
meerdanooit 